اشعار شهادت امام کاظم (ع)


      بر روی لبهایت به جز یا ربّنا نیست
      غیر از خدا، غیر از خدا، غیر از خدا نیست
      
      زنجیرها راه گلویت را گرفتند
      در این نفس بالا که می آید صدا نیست
      
      چیزی نمانده از تمام پیکر تو
      انگار که یک پوستی بر استخوان نیست
      
      زخم گلوی تو پذیرفته است اما
      زخم دهانت کار این زنجیرها نیست
      
      این ایستادن با زمین خوردن مساوی است
      از چه تقلا می کنی؟ این پا که پا نیست
      
      اصلاً رها کن این پلید بد دهان را
      از چه توقّع می کنی وقتی حیا نیست
      
      نامرد زندان بان در این زندان تاریک
      اینکه کنارش می زنی با پا عبا نیست
      
      این تخته ی در که شده تابوت حالا
      بهتر نباشد بدتر از آن بوریا نیست
      
      اما تو را با نیزه ها بالا نبردند
      پس هیچ روزی مثل روز کربلا نیست
      
      علی اکبر لطیفیان

*********************
  
      مثل يك تكه عبا روي زمين است تنش
      آن قدر حال ندارد كه نيفتد بدنش
      
      جا به جا گر نشود سلسه بد مي چسبد
      آن چناني كه محال است دگر وا شدنش
      
      نفسش وقت مناجات چه اعجازي داشت
      زن بدكاره به يك باره عوض شد سخنش
      
      آه مانند گليمي چقدر پا خورده
      بي سبب نيست اگر پاره شده پيرهنش
      
      از كليم اللهي حضرت ما كم نشود
      گر چه هر دفعه بيايد بزند بر دهنش
      
      به رگ غيرت اين مرد فقط دست مزن
      بعد از آن هر چه كه خواهي بزني اش، بزنش
      
      بستنش نيز برايش به خدا فايده داشت
      مدد سلسله ها بود نمي ريختنش
      
      با چنين وضع كفن كردن او پس سخت است
      آه آه از پسرش آه به وقت كفنش
      
      علي اكبر لطيفيان

*********************

      هر لحظه ای که آمد و از من خبر گرفت
      حالات سجده های مرا در نظر گرفت
      
      می دید عاشقانه مناجات می کنم
      اغلب سراغی از من عاشق، سحر گرفت
      
      نفرین به ضربه ای که نماز مرا شکست
      رویم ز ضرب دست یهودی اثر گرفت
      
      پاره شده عبا به تنم بسکه با شتاب
      این تازیانه حلقه به دور کمر گرفت
      
      جا خورده دنده ام به گمانم که پهلویم
      چون پهلوی مدینه به تیزی در گرفت
      
      فهمیده بود غیرت ما روی مادر است
      با حرف بد قرار مرا بیشتر گرفت
      
      دانستم از چه کودک جامانده حسین
      وقت فرار دست خودش روی سر گرفت
      
      در شام دختری که خودش ضربه خورده بود
      دامن برای روی کبود پدر گرفت
      
      هر چه شد عاقبت سرم از تن جدا نشد
      تشییع پیکرم به زیر دست پا نشد
      
      تیزی نیزه ای نرسیده به حنجرم
      سیلی نخورده دختر من در برابرم
      
      قاسم نعمتی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







موضوعات مرتبط: امام کاظم(ع) - شهادت

برچسب‌ها: اشعار شهادت امام کاظم (ع) , مهدی وحیدی
[ 3 / 3 / 1393 ] [ ] [ مهدی وحیدی ]
[ ]