آموزش مداحی و اشعار مذهبی

دارد تمام میشود آقا عزای تو
و کم گریه کرده ایم محرم برای تو

شبهاي آخر است گدا را حلال كن
اين هم بساطِ نوكر ِ بي دست و پاي تو

دارد چه زود سفره ي تو جمع می شود
هستم هنوز سائل ِ آب و غذای تو

مارا ببخش گريه ي سيري نكرده ايم
چشمانِ خشكِ ما خجل از اين عزاي تو

 هر روز، روز ِ تو همه جا محضر شما
یعنی که هست هر چه زمین کربلای تو

میل ِ دوبارگيِّ بهشت آدمی نداشت
وقتی شنید گوشه ای از روضه های تو

 کی دست خالی از در این خانه رفته است؟!
 دستِ پُر است تا به قیامت گدای تو

تنها بلد شدیم تباکی کنیم و بس
گریه کند برای تو صاحب عزای تو

گریه کن تو حضرت زهراست والسلام
جانم فدای فاطمه و جانم فدای تو

تازه به شام میرسد از راه قافله
تازه رسیده نوبت تشت طلای تو

اجرا شده توسط حاج منصور ارضي در شب 29 محرم

هر آن چه گریه بریزم به قلب شعله ورم
دوباره سر شود آتش از آتش جگرم

 غم فراق تو و هجر این دو ماه عزا
دو غصه می شود و بیشتر زند شررم 

نمی توانم باور کنم، خدا! دارد
تمام می شود امشب محرم و صفرم 

بیا ببخش مرا قول می دهم دیگر
که جان سالم از روضه ها به در نبرم

 کبوترانه ببین جلد بام گریه شدم
از این به بعد کجا سر کنم کجا بپرم؟! 

تو چشمه چشمه خروشی منم که خاموشم
تو گریه می کنی و این منم که بی خبرم 

مرا جدا نکن از جامه عزا آقا
اگر جدا شوم از روح خویش محتضرم 

مقیم روز و شب کوی روضه بودم من|
بدون روضه درین روزگار در به درم 

خدا کند زمان زودتر گذر کند و
برای فاطمیه جامه عزا بخرم 

بیا و امشب از مشهد الرضا آقا
به کربلا برسانم مرا ببر به حرم 

محمد بیابانی

      وحید قاسمی
      
      من با لباس مشکی تان خو گرفته ام
      از طینت پلید خودم رو گرفته ام

      با قایق شکسته ی اشک دو دیده ام
      بر ساحل عزای تو پهلو گرفته ام

      بهر غبار روبی فرش عزایتان
      در این دو ماه از مژه جارو گرفته ام

      از صحن روضه های پر از عطر سیب تان
      شکر خدا حسین کمی بو گرفته ام

      هر سال مزد نوکریم آخر صفر
      از دست سبز ضامن آهو گرفته ام

*************************************

      مهدی نظری

      فصل عزا و اشک دمادم تمام شد
      باز این چه شورش استُ چه ماتم تمام شد

      پیراهن سیاه دلم گریه می کند
      من زنده ام به گریه بر او، غم تمام شد

      در این دو ماه چشم من از باده خیس بود
      فصل عزای عالم و آدم تمام شد

      امسال هم بهار دل ما دو ماه بود
      دیگر بهار بیرق و پرچم تمام شد

      دیشب دلم گرفت، غرورم شکسته شد
      پرچم که رفت بارش نم نم تمام شد

      یادش بخیر روز دهم ناله ها زدیم
      دیشب به بعد خاطره هایم تمام شد

      یادم نمی رود دل خون سه ساله را
      سیلی که خورد گفت: سه سالم تمام شد

      وقتی کتیبه های دلم جمع می شوند
      یعنی زمان عفو گناهم تمام شد

      در پستوی دلم همه راجمع می کنم
      مشکی در آورید صفر هم تمام شد

*************************************

      جواد حیدری

      با دست خالی آمدم با دست خالی می روم
      من به امید تو یا مولی الموالی می روم

      روز اول کامدم تربت به کامم ریختند
      با چه حالی آمدم من با چه حالی می روم

      من که در دنیا ندیدم چهره ارباب را
      سوی قبر خویش با شوق وصالی می روم

      تا که من خدمتگذار روضه های زینبینم
      در صراط حق من از سیر کمالی می روم

      من که جا ماندم ز پرواز رفیقان شهید
      سوی روضه تا بگیرم پرّ و بالی می روم

      محضر ارباب را بهر تعالی طالبم
      تا بگویم «اَفرَطَ بی سوءُ حالی» می روم

*************************************

      محمد بیابانی

      اندازه دو ماه عزا غم گرفته ام
      چشمم گواه این دل ماتم گرفته ام

      پیراهن سیاه تنم را شب فراق
      بر سینه ام نهاده و محکم گرفته ام

      صاحب عزا بیا که سراغ تو را دو ماه
      با قطره های جاری اشکم گرفته ام

      یک روز مثل چشم تو خون گریه می کند
      این دیده های ابری شبنم گرفته ام

      هر روز پا به پای تو در بین روضه ها
      با نوحه خوان هیئتمان دم گرفته ام

      تا فاطمیه دست دلم را رها مکن
      من با غم تو انس دمادم گرفته ام

      امشب بیا و کرب و بلای مرا بده
      دست دخیل بر نخ پرچم گرفته ام

      این عطر کربلاست که از مشهد الرضاست
      امشب دوباره شور محرم گرفته ام

*************************************

     وحید قاسمی

      بوی فراق می دهد این گریه های من
       ماتم گرفته شال سیاه عزای من

       شرمنده ام كه از غم زینب نمرده ام
       آقا ببخش، درگذر از این خطای من

       با زعفران شهر خراسان نمی شود!؟
       رنگی دهی امام زمان برحنای من

       از بس كه پای طشت طلا گریه كرده ام
       چیزی نمانده مثل شما از صدای من

       با نوحه های این دهه ی آخر صفر
       شب ها چقدر سینه زدی پا به پای من!

       ای خوش حساب، مزد مرا زودتر بده
       بعد از دو ماه گریه چه شد كربلای من؟

       سر زنده ام به عشق حسن، خضر گریه ام
       این چشم خیس، چشمه ی آب بقای من

       من غصه ی بهشت خدا را نمی خورم
       جایی گرفته حضرت زهرا برای من

*************************************

      محمد فردوسی
      
      بوی جدایی می رسد از گریه هایم
      بر درد هجرانت حسین جان مبتلایم

      در این دو ماهی که عزادار تو بودم
      آیا قبولم کرده ای ای مقتدایم؟

      با این گناهان بزرگ و بی شمارم
      لایق نبودم تا کنی آقا صدایم

      امّا ز لطف و مرحمت دستم گرفتی
      از مجلس روضه نکردی تو جدایم

      رزق حلالم گریه بر داغ تو بوده
       آن گریه هایی که بُوَد آب بقایم

      یادش به خیر در اوّلین روز مُحرّم
      سوز دل و اشک و نوا کردی عطایم

      یادش به خیر هنگام هیئت بین گریه
      حس می نمودم زائر عرش خدایم

      یادش به خیر با هر سلام و عرض حاجت
      رنگ حسینی می گرفت حال و هوایم

      وقتی به تن کردم لباس مشکیم را
      گفتم دگر وقف شهید نینوایم

      پیراهن احرام حج کربلا را
      حالا چگونه از تنم بیرون نمایم؟

      دل کندن از روضه برای من چه سخت است
      مشکل بُوَد دوری ز هیئت ها برایم

      هر ساله مُزد نوکریم را حسین جان
      می گیرم از دست علی موسی الرّضایم

      آقا به حقّ مادر پهلو شکسته
      امضا نما امشب برات کربلایم

     *************************************

  
    امام زمان (عج)
      
      بوی فراق می دهد این گریه های من
      ماتم گرفته شال سیاه عزای من

      شرمنده ام که از غم زینب نمرده ام
      آقا ببخش در گذر از این خطای من

      با زعفران شهر خراسان نمی شود؟
      رنگی دهی امام زمان بر حنای من؟

      از بس که پای طشت طلا گریه کرده ام
      چیزی نمانده مثل شما از صدای من

      با نوحه های این دهه ی آخر صفر
      شب ها چقدر سینه زدی پا به پای من

      ای خوش حساب مزد مرا زودتر بده
      بعد از دو ماه چه شد کربلای من؟

      سر زنده ام به عشق حسن، خضر گریه ام
      این چشم خیس،چشمه ی آب بقای من

      من غصه ی بهشت خدا را نمی خورم
      جایی گرفته حضرت زهرا برای من

*************************************

      عباس احمدی

      امید ترک گنه، فرصت صعود گذشت
      مجال عرض ارادت به آن وجود گذشت

      بهار روضه ی غم بود و اشک بود عزا
      بهار رفت و عزا رفت و هر چه بود گذشت

      دو ماه مستی ما طی شد و ندیدیمت
      چقدر جمعه دمید و ولی چه سود گذشت

      دو ماه هر شبه مهمان روضه ات بودیم
      چه سفره ای، چه طعامی ولی چه زود گذشت

      حدیث غربت اربابمان که می آمد
      هجوم سنگ به پیشانی اش فرود، گذشت

      حکایت قمر هاشمی امید حرم
      که می زدند به فرق سرش عمود، گذشت

      و داستان غم انگیز شام و زخم زبان
      به سمت قافله در موقع ورود، گذشت

      عروج دخترکی گوشه ی خرابه ی درد
      حدیث سیلی و آن صورت کبود گذشت

      برات کرب و بلامان چه شد اباصالح؟
      مگو که مجلسمان بی ریا نیود و گذشت
  
     

*************************************

      یاسر مسافر

      پایان ماه روضه شده، غم گرفته ام
      هیئت تمام گشته و ماتم گرفته ام

      بعد از دو ماه گرفت صدا های ذاكران
      تازه دلم شكسته شده دم گرفته ام

      بعد از دو ماه كه در مطبت هستم ای طبیب
      از درد عشق گفتم و مرهم گرفته ام

      مرهم برای درد دلم اشك روضه بود
      اینگونه بوده اشك دمادم گرفته ام

      شبها چقدر گم شده ام بین كوچه ها
      وقتی سراغ هیئت و پرچم گرفته ام

      از مادرت بپرس ، نوكریم را قبول كرد ؟
      آیا برات كرببلا هم گرفته ام ؟

      افسوس می خورم كه زخیرات سفره ات
      از دست مهر مادرتان كم گرفته ام

      دلتنگ می شوم به خدا بر محرمت
      خرده مگیریم زچه ماتم گرفته ام

      ای روضه خوان ادامه بده اشك و آه را
      شعر وداع نه ..... شور محرم گرفته ام

  دارد تمام می شود آقا عزای تو
      کم گریه کرده ایم محرم برای تو
      
      دارد چه زود سفره تو جمع می شود
      تازه نشسته ایم بخوریم از غذای تو
      
      هر روز روز تو همه جا محضر شما
      یعنی که هست هر چه زمین کربلای تو
      
      میل دوبارگی بهشت آدمی نداشت
      وقتی شنید گوشه ای از روضه های تو
      
      کی دست خالی از در این خانه رفته است
      دست پر است تا به قیامت گدای تو
      
      تنها بلد شدیم تباکی کنیم و بس
      گریه کند برای تو صاحب عزای تو
      
      گریه کن تو حضرت زهراست والسلام
      جانم فدای فاطمه و جانم فدای تو
      
      تازه به شام می رسد از راه قافله
      تازه رسیده نوبت تشت طلای تو

     شاعر؟؟؟؟؟     
 
   

       
      مسکین شدم که باز عطایی بیاوری
      یک لقمه نان برای گدایی بیاوری
      
      حالا که کار ما به تو افتاده یا کریم
      خوب است دست عقده گشایی بیاوری
      
      با این همه تجلی ذاتی که در تو هست
      شایسته است رو به خدایی بیاوری
      
      تا راه ما به سمت حرم منتهی شود
      باید دوباره قبله نمایی بیاوری
      
      من زیر بار منت اغیار کی روم؟
      منت کشیده ام که بلایی بیاوری
      
      موسایی و اشارت تو عین معجزه است
      اصلا نیاز نیست عسایی بیاوری
      
      هر بزم روضه سفره احسان فاطمه است
      اینجا نشسته ایم غذایی بیاوری
      
      نزدیک است که از سمت مادرت
      ما را برات کرببلایی بیاوری
      
      ای صاحب عزا کم ما را قبول کن
      امسال هم محرم ما را قبول کن

برگرفته از وبسایت دوستداران حاج منصور