آموزش مداحی و اشعار مذهبی

       
      لب نگار که باشد رطب حرام بود
      زمان واجبمان مستحب حرام بود
      
      فقيه نيستم اما به تجربه ديدم
      بدون عشق مناجات شب حرام بود
      
      اگر که هست طبيبم طبيب دوّاري
      به من معالجه ي در مطب حرام بود
      
      برآنکه دشمن اولاد توست نيست عجب
      که نطفه اش نسب اندر نسب حرام بود
      
      تو مرد ظرفشناسي و مهِر اولادت
      عجم که هست براي عرب حرام بود
      
      تو را در کمال نوشتند يا رسول الله
      بزرگ آل نوشتند يا رسول الله
      
      تو آفريده شدي و سرآمدت گفتند
      هزار مرتبه اَحسن به ايزدت گفتند
      
      تورا به سمت زمين با نسيم آوردند
      توآمدي و ملائک خوش آمدت گفتند
      
      نشان دهنده ي معصوميِ قبيله توست
      اگر که قّبه خضرا به گنبدت گفتند
      
      تمام آل عبا«کُلنا محمّد» بود
      توعين نوري و در رفت و آمدت گفتند
      
      اگر چه يک نفري، جمع چهارده نفري
      تورا محمّد و آل محمّدت گفتند
      
      شب ولادتت اي يار مي کنم خيرات
      نثار مقدم خير تو چهارده صلوات
      
      براي خُلق تو بايد کنند تحسينت
      نشد مشاهده شصت و سه سال نفرينت
      
      از آن طرف تو اگر نور آخرين هستي
      نوشته اند از اين سو تو را نخستينت
      
      هزار و سيصد و هشتاد و چندمين سال است
      شديم کوچه نشينت، شديم مسکينت
      
      شديم ريزه خور سفره هاي سيّدي ات
      گداي سفره ي هر سال چهارده سينت
      
      توآمدي که علي را فقط ببيني و بس
      نداده اند به جز ديده ي خدا بينت
      
      يتيم مکه اي اما بزرگ دنيايي
      اگر چه خاک نشيني، هميشه بالايي
      
      مرا اويس شدن در هواي تو کافي است
      اگر چه باز نديدم، دعاي تو کافي است
      
      همينکه بوي تو را در مدينه حس کردم
      لبم رسيد به خاک سراي تو کافي است
      
      چه حاجتي به پسر داري اي بزرگ قريش
      همينکه فاطمه داري براي تو کافي است
      
      همينکه اوّل هر صبح پيش زهرايي
      براي روشني لحظه هاي تو کافي است
      
      تو آن پيمبر دنباله داري و بعدت
      اگر علي تو باشد به جاي تو کافي است
      
      قسم به اشهد ان لااله الا الله
      تو آمدي که بگويي علي ولي الله
      
      تو آمدي و ترحّم شدند دخترها
      چقدر صاحب دختر شدند مادرها
      
      تو آمدي و رعيّت شکوه عبد گرفت
      بدين طريق چه آقا شدند نوکرها
      
      خداي خوب به جاي خداي چوب نشست
      و با اذان تو بالا گرفت باورها
      
      بگو: مدينه علمي، علي درآن است
      بگو: که واجب عيني است حرمت درها
      
      بريز شيره پيغمبري به کام حسين
      که از حسين بيايد علي اکبرها
      
      زمان گذشت زمان ظهور ديگر شد
      حسين مني انا من حسين اکبر شد
      
      هزار حضرت مريم کنيز مادر توست
      تورا بس است همينکه بتول، دختر توست
      
      به دختران فلان و فلان نيازي نيست
      اگر خديجه والامقام همسر توست
      
      علي و فاطمه دو رحمت خداوندي
      براي عالم دنيا و صبح محشر توست
      
      به يک عروج تو جبرئيل از نفس افتاد
      خبر نداشت که اين تازه اوج يک پَر توست
      
      به عرش رفتي و ماندي در آن تقّرب محض
      خدا برابر تو يا علي برابر توست
      
      تو با علي جريان ساز شيعه ايد ، اما
      شناسنامه ي شيعه به نام جعفر توست
      
      هميشه شکر چنين نعمتي روي لب ماست
      که جعفر بن محمد رئيس مذهب ماست
      
      علي اکبر لطيفيان

 ********************

      
        پيربزرگ طايفه بود و كريم بود
       در اعتلاي نهضت جدش سهيم بود
      
        مسندنشين كرسي تدريس علم ها
        شايسته صفات حكيم و عليم بود
      
        نوح و خليل جمله مريدان مكتبش
        استاد درس حكمت و پند كليم بود
      
       برمردمان تب زده ي شهرشرجي اش
       عطر مبارک نفسش چون نسيم بود
      
       زحمت كشيد وباغ تشيع شكوفه داد
        مسئول باغباني باغي عظيم بود
      
        قلبش شبيه شيشه ي تنگ بلور بود
       عمري به فکر نان شب هر يتيم بود
      
       از ابتداي كودكي اش  تا دم وفات
       نزديكي محله ي زهرا مقيم بود
      
       منت نهاد و آمد و ما پيروش شديم
        امروز اگر نبود شرايط وخيم بود
      
       تازه سروده ام غزل مدحتش ولي
       يادش ميان قافيه ها از قديم بود
      
      وحيد قاسمي

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: