اشعار ولادت امام رضا(عليه السلام)

اشعار ولادت امام رضا(عليه السلام)

 

 

اين شعر تلفيقي از چند شعر است.اميدوارم شعرا من را ببخشند

 

خدا نه اينکه مرا از گِل زياده تان
که آفريد مرا از غبار جاده تان

وبال گردن تان بودم از همان آغاز
 بعيد هست بيايم به استفاده تان

ببين چه ساده برايت به حرف مي آيم
فداي اين همه لطف و صفاي ساده تان

به لطف چشم شما دل هميشه آباد است
خدا کند که بمانم خراب باده تان

خدا نوشت ازل در شناسنامه دل
که ما غلام شماييم و خانواده تان

از آن زمان که از اين خاک پاک پا شده ام
 گداي دائمي حضرت رضا شده ام

***********
تويي که صاحب اوصاف بي حدش خوانند
 همان که عالم آل محمدش خوانند

مهي که چشمه چشم تو در تلاطم شد
 طلوع مشرقي آفتاب هشتم شد

چه حکمتي است که قبل از شروع موسم حج
 طواف قبله هشتم نصيب مردم شد

فقط براي تماشاي دانه پاشي تان
  دل کبوتريم نذر چند گندم شد

شبيه محشر کبر است صحن هاي حرم
 که در شلوغي هر روزه اش دلم گم شد

به سوي پنجره فولاد حاجتي آمد
  دخيل بست و گرفت و غمش تبسم شد

ز کوچه هاي حرم آفتاب مي جوشد
 ز دست حوض فرشته شراب مي نوشد

***************

چه بارگاه قشنگي چه مرقدي داري
 عجب مناره و صحن و چه گنبدي داري

 که گفته است غريبي ميان ما وقتي
 هميشه دور و برت رفت و آمدي داري

 ميان اين همه خوبان که دورتان جمعند
 خودم که معترفم نوکر بدي داري

**************
تو بحر هستي و کس نيست از تو درياتر 
  تو آفـتـابي و از هـر بـلـند بـالاتر

تو نسل نوري و هرچند هشتمين خورشيد
 ولي نديده زمين در خود از تو پيداتر

اگر چه باغ بهشت خداست رويايي 
 ولي بهشت نگاه تو هست رويا تر

از ابتداي ازل چشم هيچ آهويي
 زچشم هاي تو هرگز نديده شهلاتر

در آستين بدون عصاي تو موسي است 
 و از مسيح نفس هاي تو مسيحاتر

نفس نه گوشه ي چشمي اگر بيندازي 
 دوا نه در دل ما مرکز شفا سازي

************

فداي نام صميمي و شاعرانه تان
 که باز کرده دلم را به سوي خانه تان

نبود دست من و بي هوا هوايي شد
گمان کنم که گرفته دلم بهانه تان

نشسته ام به سر دوش گنبدت آقا
بيا و پر مده مرغي ز آشيانه تان

دوباره حرف زيارت دوباره حرف حرم 
 دوباره حرف کبوتر به آب و دانه تان

چقدر عمق بلند کلامتان زيباست
ميان صحبت شيرين و عاميانه تان

بخوان که هرچه خواني براي ما زيباست
رسيدن تو به اين خاک هديه زهراست

کسي که بر لب خود ذکر يا رضا دارد
 ميان سينه ي زهرا هميشه جا دارد

اگر که بر نخورد بر خدا کجا کعبه 
 به قدر اين حرمت اين همه صفا دارد؟

**************

  دلم شکسته ، دلم را نمي خري آقا
  مرا به صحن بهشتت نمي بري آقا

  اگر چه غرق گناهم ولي خبر دارم
  تو آبروي کسي را نمي بري آقا

بهشت کوچک دامان مادري آقا 
 تو ميوه دل موسي بن جعفري آقا

شب ولادت تو در مدينه مي گفتند 
 ز راه آماده خورشيد ديگري آقا

دخيل بسته ام امشب به گاهواره تو 
  رواست حاجتم ار سر برآوري آقا

اگر چه منشاء نور شما يکي باشد
 تو بين باغ خدا طعم نوبري آقا

که خوانده است ولي عهد خود تو را وقتي
 که تو براي خودت يک پيمبري آقا

************

کنار پنجره فولاد مادري خسته
 براي کودک خود دست بر دعا دارد

گرفته دامنه هاي ضريح را مردي
 به گريه حاجت امضاي کربلا دارد

و نذر روضه ي زهرا نموده مي خواند
عقيق سبز علي رنگ کهربا دارد

ميان خانه که بستند دست مولا را 
 ميان کوچه شکستند دست زهرا را

 

 

التماس دعا


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







موضوعات مرتبط: امام رضا(ع) - ولادت،مدح

برچسب‌ها: اشعار ولادت امام رضا(عليه السلام)
[ 7 / 7 / 1391 ] [ ] [ مهدی وحیدی ]
[ ]